kennis

{{kennis}}{{/term}}

1 [algemeen]connaissance 〈v.〉

2 [wetenschap] connaissance 〈vaak meervoud〉

♦voorbeelden:

1   de kennis van goed en kwaad • la notion du bien et du mal

     zij waren goede kennissen • ils se connaissaient bien

     kennis dragen van iets • connaître qc.

     kennis geven • faire part de (qc. à qn.)

     ik heb met hem kennis gemaakt • j'ai fait sa connaissance

     kennis van zaken hebben • s'y connaître

     nader kennis maken met iemand • faire plus ample connaissance avec qn.

     kennis nemen van iets • prendre connaissance de qc.

     zijn kennis spuien • étaler ses connaissances

     zij is weer bij kennis gekomen • elle a repris connaissance

     (geheel) bij kennis zijn • avoir toute sa connaissance

     dat is buiten mijn kennis gebeurd • cela s'est produit à mon insu

     buiten kennis zijn • être sans connaissance

     buiten kennis raken • perdre connaissance

     iemand van iets in kennis stellen • informer qn. de qc.

     ik zal je met haar in kennis brengen • je te la présenterai

     met kennis van zaken • en connaissance de cause

     iemand iets ter kennis brengen • porter qc. à la connaissance de qn.

     een kennis van mij • une de mes connaissances

     dat gaat mijn kennis te boven • cela me dépasse

     〈spreekwoord〉 kennis is macht • savoir, c'est pouvoir

2   kennis der natuur • histoire naturelle; 〈basisonderwijs〉 leçons de choses

     parate kennis • ±les connaissances dont on dispose

¶   kennis aan iemand hebben

     kennis maken met iemand, iets • entrer en contact avec qn., qc.

     met de politie kennis maken • avoir affaire à la police • ↑ sortir avec qn.

Deens-Russisch woordenboek. 2015.